پنجمین نخل طلا برای سامورایی ها - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، سینمای ژاپن که امسال توانست جایزه ارزشمند نخل طلا را با ساخته هیروکازو کورئیدا را کسب کند، پیش از یک بار توسط اکی را کوراساوا، دو بار با فیلم های شوهی ایمامارو و یک بار نیز با فیلمی ازتینوسوکه کینوگاسا پیروز به کسب جایزه اول این رویداد سینمایی شده است

اولین بار و در سال 1954 تینوسوکه کینوگاسا برای فیلم دروازه جهنم نخل طلا را برای سینمای ژاپن به ارمغان و آورد و پس از آن کوراساوا در سال 1980 با فیلم کاگموشا این جایزه را کسب کرد و شوهی ایمامارو نیز در سال های 1983 و 1997 با فیلم های ترانه غم انگیزی از نارایاما و مارماهی این جایزه را به خود اختصاص داد تا مجموع جایزه های نخل طلای سامورایی ها به عدد 5 برسد.

در میان کشورهای برنده نخل طلای کن (نخل طلا به علاوه جایزه بزرگ جشنواره) کارگردانان آمریکایی با 19 بار کسب این جایزه سینمایی، با اختلاف پیشتاز هستند و ترنس مالیک آخرین کارگردان آمریکایی است که در سال 2011 با فیلم درخت زندگی پیروز به کسب این جایزه مهم سینمایی شد.

پس از آمریکا، سینمای ایتالیا با 13 جایزه در مکان بعدی پرافتخارترین کشورها در جشنواره کن قرار گرفته است که آخرین بار در سال 2001 با فیلم اتاق فرزند ساخته نانی مورتی پیروز به کسب این جایزه شد.

سینمای فرانسه کشور میزبان هم تا به امروز 10 بارپیروز به کسب جایزه نخل طلا شده که البته یک جایزه بصورت مشترک با کشور اتریش برای فیلم عشق است.

فرانسوی ها آخرین بار در سال 2015 با فیلم دیپان از ژاک اودیار جایزه نخل طلا را در خانه نگه داشتند و کارگردانان انگلیسی نیز کسب 9 نخل طلای کن را تجربه کرده اند که آخرین بار آن، سال پیش با فیلم من، دنیل بلیک ساخته کن لوچ رقم خورد.

تنها سهم سینمای ایران از جشنواره کن، قله سینمای جهان در سال 1997 رقم خورد و عباس کیارستمی با فیلم طعم گیلاس نخل طلا را تصاحب کرد.

از سال 1946 تا 1945 و پیش از ایجاد جایزه نخل طلا، هیات داوران این رویداد سینمایی جایزه ای تحت عنوان جایزه بزرگ جشنواره بین المللی فیلم را برنده این رویداد سینمایی اعطاء می کردند.

در سال 1946 هر یک از فیلم های انتخاب شده یک جایزه می بردند و بدین ترتیب در این سال جایزه بزرگ کن به 11 فیلم شامل آلف خوباریا از سوئد برای فیلم عذاب، بیلی وایلدر از آمریکا برای فیلم تعطیلی از دست رفته و همچنین فیلم های چمن زار های قرمز، برخورد کوتاه، پرتره ماریا، شهر بی قانون، نقطه بازگشت، سمفونی پاستورال و آخرین فرصت اعطاء شد.

در سال 1947، شش فیلم در بخش های بهترین انیمیشن، بهترین کمدی موزیکال، بهترین فیلم اجتماعی و بهترین مستند پیروز به کسب جایزه شدند.

در سال 1948 و 1950 جشنواره هیچ برنده بزرگی نداشت و در سال 1949 فیلم مرد سوم ساخته کارول رید از بریتانیا برنده شد.

از سال 1951 تا 1954، جایزه بزرگ کن، شکل یک گواهی به همراه یک اثر هنری امضاء شده توسط یک هنرمند معروف به خود گرفت.

- 1951 آلف خوباریا از سوئد برای فیلم دوشیزه جولی

- 1951 ویتوریو دسیکا از ایتالیا برای فیلم معجزه در میلان

- 1952 اورسن ولز از ایالات متحده آمریکا برای فیلم اوتللو

- 1953 روناتو کاستلانی از ایتالیا برای فیلم امید دو سنتی

- 1953 هنری ژرژ کلوزو از فرانسه برای فیلم مزد ترس

- 1954 تینوسوکه کینوگاسا از ژاپن برای فیلم دروازه جهنم

جایزه معروف نخل طلای کن از سال 1954 شکل گرفت که از آن روز تا کنون به عنوان مهمترین و معتبرترین جایزه سینمایی در جهان شناخته می شود.

- 1955، دلبرت مان از ایالات متحده آمریکا برای فیلم مارتی

- 1956، ژاک کوتو و لویی مال از ایتالیا برای فیلم جهانی خاموش

- 1957، ویلیام وایلر از ایالات متحده برای فیلم ترغیب محبت آمیز

- 1958، میخائیل کالاتوزوف از روسیه برای فیلم جرثقیل ها پرواز می کنند

- 1959، مارسل کامو از فرانسه برای فیلم اریفوس سیاه

- 1960، فدریکو فلینی از ایتالیا برای فیلم زندگی شیرین

- 1961، لوئیس بونوئل از اسپانیا برای فیلم ویریدیانا

- 1961، هانری کولپی از فرانسه برای فیلم غیبت طولانی

- 1962، آنسلمو دوراته از برزیل برای فیلم آدمی که قول می دهد

- 1963، ویسکونتی از ایتالیا برای فیلم یوزپلنگ لوکینو

- 1964، ژاک دمی از فرانسه چتر شربورگ

- 1965، ریچارد لستر از ایالات متحده آمریکا برای فیلم چطور می توان به دستش آورد

- 1966، کلود للوش از فرانسه یک مرد و یک زن

- 1966، پیترو جرمی از ایتالیا برای فیلم خانم ها و آقایان

- 1967، میکل آنجلو آنتونیونی از ایتالیا برای فیلم اگراندیسمان

- 1969، لیندسی آندرسون از بریتانیا برای فیلم اگر...

- 1970، رابرت آلتمن از ایالات متحده آمریکا برای فیلم دلربایی

- 1971، جوزف لوزی از ایالات متحده آمریکا برای فیلم واسطه

- 1972، الیو پتری از ایتالیا برای فیلم طبقه کارگر به بهشت می رود

- 1972، فرانچسکو رزی از ایتالیا برای فیلم انریکو ماتئی

- 1973، جری شاتزبرگ از ایالات متحده آمریکا برای فیلم مترسک

- 1973، آلن بریجز از بریتانیا برای فیلم مزدور

- 1974، فرانسیس فورد کاپولا از ایالات متحده آمریکا برای مکالمه

- 1975، محمد الخدر حمینه از الجزایر برای فیلم گزارش سال های آتش زیر خاکستر

- 1976، مارتین اسکورسیزی از ایالات متحده آمریکا برای فیلم راننده تاکسی

- 1977، برادران تاویانی از ایتالیا برای فیلم پدر سالار

- 1978، ارمانو اولمی از ایتالیا برای فیلم درخت چوب سندل

- 1979، فرانسیس فورد کاپولا از ایالات متحده آمریکا برای فیلم اینک آخرالزمان

- 1979، فولکر شلوندورف از آلمان غربی برای فیلم طبل حلبی

- 1980، باب فاسی از ایالات متحده آمریکا برای فیلم همه آن جازها

- 1980،آکیرا کوروساوا از ژاپن برای فیلم کاگموشا

- 1981، آندری وایدا از لهستان برای فیلم مرد آهنین

- 1982، گوستا گاوراس از یونان برای فیلم گمشده

- 1983، شوهی ایمامورا از ژاپن برای فیلم ترانه غم انگیزی از نارایاما

- 1984، ویم وندرس از آلمان غربی برای فیلم پاریس تگزاس

- 1985، امیر کوستوریتسا از یوگوسلاوی سابق برای فیلم وقتی بابا برای کار و کاسبی رفته بود

- 1986، رولند جافه از بریتانیا برای فیلم ماموریت مذهبی

- 1987، موریس پیالات از فرانسه برای فیلم زیر خورشید شیطان

- 1988، بیل آگوست از دانمارک برای فیلم پله فاتح

- 1989، استیون سودربرگ از ایالات متحده آمریکا

- 1990، دیوید لینچ از ایالات متحده آمریکا برای فیلم از ته دل وحشی

- 1991، جوئل و اتان کوئن از ایالات متحده آمریکا برای فیلم بارتون فینک

- 1992، بیله آگوست از دانمارک برای فیلم بهترین نیات

- 1993، چن کایگه از چین برای فیلم بدرود همسر من

- 1993، جین کمپیون از زلاند نو برای فیلم پیانو

- 1994، کوئنتین تارانتینو از ایالات متحده آمریکا برای فیلم داستان عامه پسند

- 1995، امیر کاستوریکا از یوگوسلاوی سابق برای فیلم زیرزمین

- 1996، مایک لیچ از بریتانیا برای فیلم راز ها و دروغ ها

- 1997، عباس کیارستمی از ایران برای فیلم طعم گیلاس

- 1997، شوهی ایمامورا از ژاپن برای فیلم مارماهی

- 1998، تئو آنجلوپولوس از یونان برای فیلم ابدیت و یک روز

- 1999، لوک و ژان پیر داردن از بلژیک برای فیلم روزتا

- 2000، لارس فن تریه از دانمارک برای فیلم رقصنده در تاریکی

- 2001، نانی مورتی از ایتالیا برای فیلم اتاق فرزند

- 2002، رومن پولانسکی از لهستان برای فیلم پیانیست

- 2003، گاس ون سنت از ایالات متحده آمریکا برای فیلم فیل

- 2004، مایکل مور از ایالات متحده آمریکا برای فیلم فارنهایت 9/11

- 2005، لوک و ژان پیر داردن از بلژیک برای فیلم بچه

- 2006، کن لوچ از بریتانیا برای فیلم بادی که بارلی را لرزاند

- 2007، کریستین مونگیو از رومانی برای فیلم چهار ماه، سه هفته و دو روز

- 2008، لورن کانته از فرانسه برای فیلم کلاس

- 2009، میشائیل هانکه از اتریش برای فیلم روبان سفید

- 2010، آبی شاتپونگ ویراستاکول از تایلند برای فیلم عمو بون می گه می تونه زندگی گذشته اش رو به یاد بیاره

-2011، ترنس ملیک از آمریکا برای فیلم درخت زندگی

-2012، میشائیل هانکه از اتریش برای فیلم عشق

-2013، عبدالطیف کشیش از فرانسه برای فیلم آبی گرمترین رنگ است

-2014، نوری بیلگه جیلان از ترکیه برای فیلم خواب زمستانی

- 2015، ژاک اودیا از فرانسه برای فیلم دیپان

-2016، کن لوچ از بریتانیا برای فیلم من، دنیل بلیک

- 2017، روبن اسوتلوند از سوئد برای فیلم میدان

2018- هیروکازو کورئیدا از ژاپن برای فیلم دزدان فروشگاه

namasho.com: نماشو، طراحی سایت، سئو، چاپ و طراحی گرافیکی را به ما بسپارید.